Dlaczego warto zachęcać dziecko do pisania?

Od kiedy ludzie zaczęli się komunikować, snują opowieści. Dawniej te historie tłumaczyły, jak działa świat, gdzie kryją się zagrożenia i jakie działania mogą uratować życie. Dziś, wbrew pozorom, jest tak samo. Zmieniają się treści, ale nadal najłatwiej nam zrozumieć różne zagadnienia, zagrożenia i przeszłość na przykładzie wciągającej opowieści (czy to mówionej, filmowej, czy pisanej). Co więcej, dorosłe życie to też (momentami) konkurs na najlepszą opowieść o sobie - na przykład w trakcie rozmowy o pracę czy na spotkaniu towarzyskim, a nawet podczas zwyczajnego pisania na mediach społecznościowych. Historie otaczają nas. Te, które przekazujemy dalej, mogą nam pomóc, mogą też zaszkodzić. Dlatego tak ważna jest umiejętność snucia opowieści.

Żeby wypracować w sobie umiejętność opowiadania w ciekawy sposób spójnych historii, warto sięgnąć po kreatywne pisanie, czyli storytelling połączony z zapisem. Istotną w procesie uczenia się jest bowiem możliwość spojrzenia wstecz, przyjrzenia się swoim treściom, komunikatom, które chcemy puścić dalej. Bez tego kroku nie ma rozwoju.

Dodatkowo kreatywne pisanie buduje szereg, innych niż samo opowiadanie, kompetencji istotnych w dorosłym życiu. Rozwija logiczne myślenie, umiejętność dostrzegania ciągów przyczynowo - skutkowych (bo przecież każda historia musi być logicznie spójna, żeby dobrze się jej słuchało czy czytało). To z kolei prowadzi do przewidywania komplikacji i szukania rozwiązań, nie zawsze prostych i oczywistych, co sprawia, że przestajemy odpuszczać przy pierwszej nieudanej próbie i mamy większą szansę odnieść sukces w projektach zawodowych, ale też w relacjach z innymi ludźmi.

Patrząc na pisanie jako proces twórczy, wzmacnia ono w autorze tekstów sprawczość i umiejętność podejmowania decyzji. Muszą oni niejednokrotnie wybierać, którą ścieżką pójdzie bohater, jak potoczą się jego losy i jakie konsekwencje będą miały jego czyny. Postaci w opowieściach wchodzą ze sobą w interakcje. Pisząc, mamy więc możliwość przyjrzenia się komunikacji różnych jednostek, nabrania wzorców, przewidzenia w przyszłości, jak skończy się nasza rozmowa z kimś dla nas ważnym lub jak zakomunikować coś w taki sposób, aby przesłanie nie budziło wątpliwości. Mając przećwiczone dialogi na wymyślonych postaciach, łatwiej znaleźć odwagę do wypowiadania się i przedstawiania własnego zdania w realnych sytuacjach.

Kolejnym atutem tworzenia własnych historii jest potrzeba zbierania informacji na temat, który podejmujemy w naszej opowieści. Czy będą to szczegóły pracy detektywa, wątki historyczne czy budowa organizmów żywych, młody pisarz uczy się, gdzie szukać informacji, jak je filtrować, pracować z nimi i sprawdzać ich rzetelność.

Jak pomóc dzieciom, młodzieży, a nawet dorosłym zacząć pisać? Przekujmy to w zabawę. Nie zwracajmy uwagi na formę, błędy ortograficzne (przynajmniej w początkowej fazie zachęcania do aktywności). Skupmy się na samej opowieści. Wykorzystujmy zainteresowania początkujących pisarzy do budowania ich własnych historii lub... wykorzystajmy kreatywne pisanie na lekcji z dowolnego szkolnego przedmiotu: biologii, historii, języka angielskiego, a nawet matematyki. To świetne narzędzie do powtórek i lepszego zrozumienia procesów rządzących światem ludzi i przyrody.